اینها را از همه بیشتردوست دارم
سالهای سال کارش گریه بود.
خستگی توی کارش نبود.
به هر بهانه ای که می یافت گریه آغاز می کرد.
خطا کرده بود.
دوست نداشت خطایش محبت خدا را به او کم کند.
نمی خواست از نظر لطف خدا بیافتد...
نور امیدی تابید.
چشمه ی رحمت خدا جوشید.
ـ ای آدم...!
مرا به این نام ها بخوان که اینها را از همه بیشتر دوست دارم.
الهی به حق محمد، علی و فاطمه و فرزندان فاطمه؛ حسن و حسین (علیه السلام)...
